Szkoła istnieje od 1947 roku, powołana do życia zarządzeniem Mazurskiego Kuratorium Okręgu Szkolnego w Olsztynie Nr 13311/47 z dnia 15 marca 1947 roku. Pierwszym Dyrektorem szkoły został długoletni nauczyciel i kierownik w publicznych szkołach powszechnych pan Wacław Pazderski.
W ciągu dwóch pierwszych lat nauka odbywała się systemem wieczorowym w budynku morąskiego Gimnazjum. Od 1 września 1948 roku (tak jak obecnie) w budynku po Liceum Pedagogicznym przy ulicy Kujawskiej 1. Baza lokalowa w tym czasie obejmowała tylko budynek szkolny, w którym oprócz sal lekcyjnych mieściła się stołówka oraz sale warsztatowe dla zawodu krawieckiego. W prowizorycznym baraku o pow. 190 m2, mieścił się szkolny warsztat stolarski. Nauka prowadzona była w dwóch zawodach: stolarskim i krawieckim.
Od 1 września 1950 roku zorganizowane zostały dwa nowe oddziały elektryczny i mechaniczny, szkoła liczyła w owym czasie 135 uczniów. Uczniowie szkoły pod kierunkiem instruktorów panów Edwarda Montowskiego oraz Romana Zająca w ramach praktycznej nauki zawodu wykonali pierwsze instalacje oświetleniowe w domach i na ulicach Morąga.
W roku szkolnym 1951/52 w związku z zarządzeniem o reorganizacji szkolnictwa zawodowego w miejsce obecnej zostaje powołana Zasadnicza Szkoła Zawodowa. Profile kształcenia zmieniały się w szkole w zależności od zapotrzebowania na kwalifikowane kadry.
W latach 1953-1963 funkcje dyrektorów pełnili kolejno: Jan Nieciejewski, Stanisław Wilczek, Jan Raczyński, Kazimierz Ferenc. W tym czasie szkoła została wyraźnie sprofilowana i przyjęła nazwę Zasadniczej Szkoły Drzewnej.
W roku 1955/56 z inicjatywy dyrektora szkoły S. Wilczka rozpoczęto budowę warsztatów szkolnych, dostosowanych do profilu drzewnego. Przy pomocy PBR-ol oraz zaangażowaniu nauczycieli i młodzieży budowę zakończono w połowie października 1957 roku.
W roku szkolnym 1958/59 po raz pierwszy przyznano limit naboru 60 uczniów do klas pierwszych stolarskich i utworzono dwie klasy stolarzy. Podnosił się poziom pracy dydaktyczno-wychowawczej szkoły. Powstały pracownie humanistyczna, technologii drewna, rysunku technicznego i matematyczno-fizyczna. Rozpoczęły działalność zespoły: recytatorski, artystyczny, gier świetlicowych, twórczości technicznej i inne. Pierwszy zakupiony aparat filmowy uatrakcyjniał lekcje i zajęcia pozalekcyjne.
W roku szkolnym 1961/62 utworzona została klasa sprzedawcy. O zainteresowaniu tym kierunkiem świadzczył fakt zgłoszenia się do szkoły 105 kandydatek, z których ostatecznie przyjętych zostało 51. Nauczycielami przedmiotów zawodowych byli mgr Wacław Kępowicz – dyrektor PZGS i inż. Henryk Kosyl – dyrektor PSS.
Po odejściu na emeryturę dyrektora Kazimierza Ferenca w 1963 roku, stanowisko dyrektora objął inż. Antonii Stępniewicz. W wyniku jego zabiegów w 1968 roku oddano do użytku internat na 150 miejsc. W tym samym czasie wybudowany został magazyn przy warsztatach szkolnych, który zaadaptowano na pracownię techniczno-doświadczalną, niezbędną do przygotowania do zawodu przyszłych techników technologii drewna. Przy pomocy uczniów klasy murarskiej, wybudowano lakiernię, wiatę na tarcicę oraz garaże – częściowo wykorzystane na magazyn sprzętu sportowego.
1 września 1972r. zarządzeniem Kuratora Okręgu Szkolnego w Olsztynie z dnia 18 marca 1972r. nr KS –II-SZ-010-12/72, na bazie Zasadniczej Szkoły Drzewnej powołano Technikum Przemysłu Drzewnego o specjalności meblarstwo. Od początku swojego istnienia cieszyło się niezwykłą popularnością wśród absolwentów zasadniczej szkoły zawodowej, nauka trwała trzy lata.
By poprawić bazę szkoły w 1973 roku wybudowano magazyny materiałów i wyrobów gotowych, a w 1977 r. przy pomocy uczniów klasy murarskiej pawilon szkolny, w którym urządzono dwa specjalistyczne gabinety przedmiotowe i bibliotekę.
Dyrekcja i rada pedagogiczna reagowały na zmieniające się potrzeby środowiska. Powstawały i znikały coraz to inne profile kształcenia ( budowlany – o specjalności murarz, malarz, hydraulik; mechaniczny – o specjalności mechanik pojazdów samochodowych, mechanik maszyn rolniczych, ślusarz mechanik; skórzany – o specjalności kaletniczej; odzieżowy – o specjalności krawieckiej, krawiec-szwacz; obuwniczy – o specjalności cholewkarskiej; handlowy – o specjalności sprzedawcy sklepowego; wielozawodowy – o specjalności piekarz, ciastkarz, cukiernik, kucharz, fotograf, złotnik, fryzjer, dekarz, elektryk, blacharz, lakiernik i wielu innych. Systematycznie zwiększała się ilość pomocy naukowych, powstawały gabinety przedmiotowe, w których urządzaniu uczestniczyła pod kierunkiem nauczycieli przedmiotów zawodowych młodzież technikum.
W 1975 roku opuścili szkołę pierwsi absolwenci Technikum Przemysłu Drzewnego.
11 października 1975 roku nadano szkole imię 9 Drezdeńskiej Brygady Artylerii oraz nastąpiło wręczenie ufundowanego przez Komitet Rodzicielski sztandaru. W roku 1976 szkole nadano Medal Komisji Edukacji Narodowej.
Kolejna zmaiana na stanowisku dyrektora szkoły. Na emeryturę odchodzi dotychczasowy dyrektor, a jego obowiązki przejmuje z dniem 1 września 1989 roku, mgr inż. Jan Hojszyk.
Dzięki współpracy z zakładami pracy, rozbudowano warsztaty szkolne, w których od roku 1989 kształcono stolarzy.
1 września 1992 roku rozpoczęto nabór do 5 letniego technikum w zawodzie technik technologii drewna. Od tej pory warsztaty zostały w pełni wykorzystane do praktycznego kształcenia w zakresie średniej szkoły technicznej. Unowocześniono park maszynowy w urządzenia do nanoszenia materiałów lakierniczych metodą natrysku pneumatycznego, przekrawarkę do cięcia oklein, sklejarkę forniru na nitkę klejową, szlifierki taśmowe do płaszczyzn i krawędzi, elektronarzędzia do ostatecznego szlifowania profili i płaskich powierzchni.
W roku 1997 stanowisko dyrektora szkoły obejmuje mgr Halina Pasternacka. W skład zespołu szkół zostaje powołane Liceum Ogólnokształcące oraz Liceum Zawodowe. W związku z utworzeniem liceum ogólnokształcącego oraz funkcjonowaniem szkół zawodowych różnych typów z dniem 1 grudnia 1998 roku, zminia się nazwa szkoły na ZESPÓŁ SZKÓŁ ZAWODOWYCH I OGÓLNOKSZTAŁCĄCYCH im. 9 Drezdeńskiej Brygady Artylerii w Morągu. Kolejne lata przynoszą istotne zmiany organizacyjne. W 2004 roku, przekształcono Technikum Przemysłu Drzewnego na podbudowie programowej szkoły zasadniczej w Uzupełniające Liceum Ogólnokształcące. W 2005 roku powołana zostaje Szkoła Policealna.
W roku 2008 w szkole funkcjonują Liceum Ogólnokształcące Nr I, Liceum Profilowane Nr I, Technikum Nr 1, Zasadnicza Szkoła Zawodowa oraz Uzupełniające Liceum Ogólnokształcące. W 2013 roku powołano Powiatowe Gimnazjum dla Dorosłych.
Młodzież może się kształcić
– w technikum w zawodach: technik budownictwa, technik ekonomista, technik hotelarstwa, technik żywienia i usług gastronomicznych, technik handlowiec
– w lieum ogólnokształcącym
– w zasadniczej szkole zawodowej
Dorośli mogą się kształcić (w formie zaocznej)
– w gimnazjum dla dorosłych
– w liceum ogólnokształcącym
– w szkole policealnej w zawodzie technik rachunkowości.
Szkoła przechodzi cały szerg remontów i modernizacji, powstają nowoczesne pracownie przedmiotowe (pracownia gastronomiczna i pracownia obsługi konsumenta), laboratorium jezykowe, w 2007 roku oddano do użytku nowoczesną salę gimnastyczną.
Opracowanie: Halina Pasternacka
W materiale wykorzystano dane z publikacji autorstwa Pani Aleksandry Gołowicz „Zespół Szkół Zawodowych w Morągu 50 lat 1947-1997”.
